Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

XAMENO XTEΣ

Η ιδιαίτερα αγαπημένη συγγραφέας του κοινού, που κάθε της βιβλίο δημιουργεί αίσθηση και προκαλεί, έρχεται με το νέο της έργο να μας συγκλονίσει και να υποστηρίξει «ότι το πάθος είναι η ζωή και δυστυχώς δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτό. Είναι η κινητήριος δύναμη στη ζωή μας».
Χαμένοι στην ανωνυμία της μεγαλούπολης, σαν σε χωνευτήρι ψυχών και σωμάτων, ζουν δύο άνθρωποι.
Εκείνος, στη δύση της ζωής του - εξήντα δύο χρόνια που κύλησαν σε ένα απομονωμένο σπίτι στην Κηφισιά, με συντροφιά τις μνήμες από ένα παρελθόν γεμάτο ένοχα μυστικά, μια υπέργηρη, δεσποτική μητέρα, και μόνη του παρηγοριά την Εκκλησία.
Εκείνη, στην άνοιξη της νιότης της - μοναχοκόρη πάμπλουτου επιχειρηματία, ετοιμάζεται να παντρευτεί ένα διάσημο γιατρό και φέρελπι πολιτικό, προορισμένη να ζήσει μια αξιοζήλευτη ζωή, βγαλμένη κατευθείαν από παραμύθι…
Μόνο που εκείνη είναι δυστυχισμένη, διότι κατά βάθος σιχαίνεται το μέλλον που άλλοι της ετοίμασαν και τη συμβιβασμένη ζωή που την περιμένει.
Ώσπου… οι δρόμοι αυτών των δύο άγνωστων αλλά και τόσο αταίριαστων ανθρώπων ανταμώνουν για πρώτη φορά μια νύχτα της Μεγάλης Εβδομάδας.
Όταν η μοίρα προστάζει, η ζωή εκτελεί. Μεγάλη Παρασκευή γεννιέται εκείνος ο παράφορος, μοιραίος έρωτας, τόσο ισχυρός, ώστε να βάλει φωτιά στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, έτσι που, στο τέλος, τίποτα πια να μην είναι όπως πριν. Ούτε καν η Ανάσταση.

5 σχόλια:

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δυο κόσμοι, που τους ενώνει η απελπισία.. μαζί, η κατανόηση κι αποδοχή που γεννάτε, όταν συναντάμε κάποιον τόσο ίδιο με μας, κάποιον που στα μάτια του η ψυχή μας γυμνή, όπως δε φάνηκε σε κανένα καθρέφτη..
Γιατί οι καθρέφτες, λένε πάντα ψέματα. Και μόνο στα μάτια όσων αγαπάμε και μας αγαπούν, μπορούμε να δούμε τον αληθινό εαυτό μας.
Μια αγάπη που γεννήθηκε στο σκοτάδι. Πριν ακόμα αποκτήσει μορφή, και πρόσωπο, είχε υπόσταση... Μια αγάπη επαναστάτρια, που με χαρά δραπέτη, λεύτερη, ξαναχτίζει τον κόσμο από την αρχή...

Μ΄αρέσουν αυτές οι ιστορίες... Που η αγάπη παντρεύεται το πάθος.

Εύχομαι, να κάψει πολλές πολλές καρδιές! :)

Yianna είπε...

Προσαπαθούσα διαβάζωντας την περίληψη να βρω τι κοινό είχαν οι δυο ήρωες, δεν το βρήκα εκεί αλλά στην πορεία. Είχαν αποθέματα αγάπης να δώσουν.....
Εκπληκτικό βιβλίο με παράξενο τέλος, απρόσμενο για μένα θα έλεγα..
Μπράβο κα Καλλιοντζή για ακόμα μία φορά μας μαγέψατε με την γραφή σας...
Γιάννα/Κύπρος

Μαρία Έλενα είπε...

Μοναδικό βιβλίο
Φιλάκια ...

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ είπε...

Παιδιά σας ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά. Δυστυχώς, παρ' όλες τις καλές μου προθέσεις και τη βούληση να μάθω να δουλεύω με μπλογκ, παραμένω αυτό που έλεγε θυμόσοφα ο ελληνισμός της Σμύρνης το πάλαι ποτέ "Βόδι πήγες, μοσχάρι γύρισες" :))))
Σας ευχαριστώ για τον καλό σας λόγο, είναι η καλύτερη ανταμοιβή για μένα!
Αναστασία Καλλιοντζή

maria είπε...

λυπάμαι που δεν το διάβασα νωρίτερα..
καταπληκτικό βιβλίο, χαρακτηριστικο το δείγμα γραφής της συγγραφέως, με ανατροπές,πάθη,χαρακτήρες σμιλεμένους τόσο μα τόσο ζωντανά, σα να τους ζεις, νάσαι δίπλα τους.
το τέλος απρόβλεπτο, που σ΄αφήνει με μια γλύκα και μια διάθεση να ξαναδιαβάσεις τις τελευταίες σελίδες..
μπράβο αναστασία!!!